مولانا سید عقیل ترابی
مولانا حاج سید عقیل ترابی (1934-2009ء) پاکستان کے ممتاز اور مقبول شیعہ مبلغ اور خطیب تھے جنہوں نے اپنی بابرکت زندگی اس خطے میں مکتب اہل بیت (ع) عصمت و طہارت کے افکار و تعلیمات کو فروغ دینے اور مسلمانوں کے درمیان اتحاد کے لیے گزاری۔ آپ کی تقاریر فصیح و بلیغ ہوتی تھیں اور ان کی شہرت پورے برصغیر میں پھیلی ہوئی تھی، اس لیے آپ کو ہندوستان اور پاکستان کے مختلف خطوں میں تقریروں کے لیے مدعو کیا جاتا تھا، ان مجالس کے ذریعہ سے انہوں نے اہل بیت (ع) اور اسلامی تعلیمات کو ان علاقوں کے عوام تک پہچایا۔
وہ 1934 میں ہندوستان کے شہر حیدرآباد کے ایک علمی اور مذہبی گھرانے میں پیدا ہوئے۔ پاکستان کی آزادی کے بعد بانی پاکستان محمد علی جناح نے ان کے والد رضا حسین جو کہ رشید ترابی کے نام سے مشہور تھے، کو پاکستان مدعو کیا تاکہ وہ ملک اشتر کے لیے امام علی (ع) کے عہدنامہ کا انگریزی میں ترجمہ کریں۔ انہوں نے بھی دسمبر 1947 میں اپنے والد کے ہمراہ پاکستان ہجرت کی۔
خطیب برجسته و نامدار پاکستان
حاج عقیل واعظی توانا و خطیبی بی بدیل بود و در شـهرهای مختلف پاکسـتان و هندوسـتان بـه منبـر میرفـت و برخـی اوقـات در کشـورهای دیگـر نیـز منبرهای پرشـوری برگـزار میکرد. ایشـان ۲۹ سـال سـخنران مراسـم شـام غریبـان در پاکسـتان بـود. در پاکسـتان مجالـس شـام غریبـان بـا اهتمـام خاصـی برگـزار و از تلویزیـون ملـی پاکسـتان پخـش میشـد بـرای همین مسـئوالن شـبکه ملـی ایـن کشـور سـعی میکننـد کـه بـرای ایـن مراسـم سـخنران معـروف و ماهـری را انتخـاب کنـد سـخنرانی ایشـان در سـالیان متمـادی در مراسـم شـام غریبـان حکایـت از جایـگاه مهـم و بیبدیـل خطابـی ایشـان نـزد مـردم این کشـور دارد. پـدر ایشـان رشـید ترابـی نیـز از خطبـای طراز اول شـبه قاره هند و پاکسـتان به شـمار میرفت که هـزاران نفـر پـای منبـر وی مینشسـتند و از بیاناتـش بهـره میبردنـد. رشـید ترابـی شـاعر نیـز بود که کتابـی از او نیز چاپ شـده اسـت.
هجرت به ایران و نجف اشرف
ایشـان در سـال ۱۹۵۲م بـرای تحصیـل معـارف اسلامی بـه ایـران سـفر کـرد و بعـد از آنجـا بـه عـراق هجـرت نمـود و در جـوار بارگاه ملکوتی حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)در نجف اشـرف رحل اقامـت افکنـد. ایشـان در حـوزه علمیـه نجـف از اسـاتید برجسـته ای بهـره بـرد کـه نـام امـام خمینی رهبـر انقلاب اسلامی و بنیانگـذار نظـام جمهـوری اسلامی نیـز در میـان آنهـا بـه چشـم میخورد.
سفر به لندن
حـاج عقیـل بـرای مـدت کوتاهـی بـه لنـدن سـفر کـرد و در آنجـا نیـز منبـر میرفـت و از ایـن طریـق تبلیـغ ولایـت و فضائـل اهلبیـت رسـالت علیهم السلام و ترویـج معـارف اهلبیـت(ع) می پرداخـت. در سـال ۱۹۷۰م از لنـدن بـه پاکسـتان برگشـت.
علاقه و ارادت به امام خمینی
مرحـوم ترابـی علاقـه ی خاصی به امام خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران داشـت و در سـال ۱۹۶۱م اجازه نقل حدیث از کتب معتبره و نیز امور حسـبیه و شـرعیه ای از ایشـان دریافت کرد. همچنین به مناسـبت ارتحال ایشـان با ذکر بیت شـعری از سـعدی که: صبــــر بسیـــار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید (ع)
عضویت در اسلامی نظر یاتی کونسل پاکستان
ایشـان در سـال ۱۹۶۶م بـه عضویـت اسلامی نظریاتـی کونسـل پاکسـتان (نهادی که مسـئولیت بررسـی و هماهنگـی قوانیـن پاکسـتان بـا شـریعت اسلام را دارد)درآمـد و چندین سـال عضویت آنجـا را در کارنامـه خود داشـت. مرحـوم ترابـی در سـخنرانی های خـود بـه خاطـر اوضـاع پاکسـتان و جهـان، بـر اتحـاد مسـلمانان و وحـدت اسلامی بسـیار تأکیـد میکـرد و بـه همیـن سـبب حجت الاسلام و المسـلمین سـید سـاجدعلی نقـوی رئیـس حـزب شـیعی اسلامی تحریـک در تسـلیت نامه خـود مینویسـد: عقیـل ترابـی عمـر خـود را در راه اتحـاد و وحـدت سـپری کـرد.
رحلت
سـرانجام، مولانـا ترابـی پـس از عمـری تالش و مجاهـدت در راه ترویج مکتـب اهلبیت(ع) و تحمل یک دوره بیماری طولانی مدت، در روز پنجشـنبه ۲۳ آوریل ۲۰۰۹م مطابق با 27 ربیع الثانی ۱۴۳۰ هجـری قمـری در یکـی از بیمارسـتان های کراچـی در سـن ۷۵ سـالگی دار فانـی را وداع گفـت و بـه دیـار باقـی شـتافت. مراسـم تشـییع پیکـر ایشـان بعـد از نمـاز جمعـه در مسـجد جامـع شـاه نجـف کراچـی در میـان خیـل عظیـم ارادتمندانش و نیز با حضور شـخصیت های سیاسـی و مذهبی پاکسـتان برگزار شـد. پیکر وی در قبرسـتان وادی حسـین کراچی آرام گرفت. از ایشـان سـه پسـر و دو دختـر بـه یادگار مانده اسـت.
مولانا حاج سید عقیل ترابی (1934-2009ء) پاکستان کے ممتاز اور مقبول شیعہ مبلغ اور خطیب تھے جنہوں نے اپنی بابرکت زندگی اس خطے میں مکتب اہل بیت (ع) عصمت و طہارت کے افکار و تعلیمات کو فروغ دینے اور مسلمانوں کے درمیان اتحاد کے لیے گزاری۔ آپ کی تقاریر فصیح و بلیغ ہوتی تھیں اور ان کی شہرت پورے برصغیر میں پھیلی ہوئی تھی، اس لیے آپ کو ہندوستان اور پاکستان کے مختلف خطوں میں تقریروں کے لیے مدعو کیا جاتا تھا، ان مجالس کے ذریعہ سے انہوں نے اہل بیت (ع) اور اسلامی تعلیمات کو ان علاقوں کے عوام تک پہچایا۔
وہ 1934 میں ہندوستان کے شہر حیدرآباد کے ایک علمی اور مذہبی گھرانے میں پیدا ہوئے۔ پاکستان کی آزادی کے بعد بانی پاکستان محمد علی جناح نے ان کے والد رضا حسین جو کہ رشید ترابی کے نام سے مشہور تھے، کو پاکستان مدعو کیا تاکہ وہ ملک اشتر کے لیے امام علی (ع) کے عہدنامہ کا انگریزی میں ترجمہ کریں۔ انہوں نے بھی دسمبر 1947 میں اپنے والد کے ہمراہ پاکستان ہجرت کی۔
خطیب برجسته و نامدار پاکستان
حاج عقیل واعظی توانا و خطیبی بی بدیل بود و در شـهرهای مختلف پاکسـتان و هندوسـتان بـه منبـر میرفـت و برخـی اوقـات در کشـورهای دیگـر نیـز منبرهای پرشـوری برگـزار میکرد. ایشـان ۲۹ سـال سـخنران مراسـم شـام غریبـان در پاکسـتان بـود. در پاکسـتان مجالـس شـام غریبـان بـا اهتمـام خاصـی برگـزار و از تلویزیـون ملـی پاکسـتان پخـش میشـد بـرای همین مسـئوالن شـبکه ملـی ایـن کشـور سـعی میکننـد کـه بـرای ایـن مراسـم سـخنران معـروف و ماهـری را انتخـاب کنـد سـخنرانی ایشـان در سـالیان متمـادی در مراسـم شـام غریبـان حکایـت از جایـگاه مهـم و بیبدیـل خطابـی ایشـان نـزد مـردم این کشـور دارد. پـدر ایشـان رشـید ترابـی نیـز از خطبـای طراز اول شـبه قاره هند و پاکسـتان به شـمار میرفت که هـزاران نفـر پـای منبـر وی مینشسـتند و از بیاناتـش بهـره میبردنـد. رشـید ترابـی شـاعر نیـز بود که کتابـی از او نیز چاپ شـده اسـت.
هجرت به ایران و نجف اشرف
ایشـان در سـال ۱۹۵۲م بـرای تحصیـل معـارف اسلامی بـه ایـران سـفر کـرد و بعـد از آنجـا بـه عـراق هجـرت نمـود و در جـوار بارگاه ملکوتی حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)در نجف اشـرف رحل اقامـت افکنـد. ایشـان در حـوزه علمیـه نجـف از اسـاتید برجسـته ای بهـره بـرد کـه نـام امـام خمینی رهبـر انقلاب اسلامی و بنیانگـذار نظـام جمهـوری اسلامی نیـز در میـان آنهـا بـه چشـم میخورد.
سفر به لندن
حـاج عقیـل بـرای مـدت کوتاهـی بـه لنـدن سـفر کـرد و در آنجـا نیـز منبـر میرفـت و از ایـن طریـق تبلیـغ ولایـت و فضائـل اهلبیـت رسـالت علیهم السلام و ترویـج معـارف اهلبیـت(ع) می پرداخـت. در سـال ۱۹۷۰م از لنـدن بـه پاکسـتان برگشـت.
علاقه و ارادت به امام خمینی
مرحـوم ترابـی علاقـه ی خاصی به امام خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران داشـت و در سـال ۱۹۶۱م اجازه نقل حدیث از کتب معتبره و نیز امور حسـبیه و شـرعیه ای از ایشـان دریافت کرد. همچنین به مناسـبت ارتحال ایشـان با ذکر بیت شـعری از سـعدی که: صبــــر بسیـــار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید (ع)
عضویت در اسلامی نظر یاتی کونسل پاکستان
ایشـان در سـال ۱۹۶۶م بـه عضویـت اسلامی نظریاتـی کونسـل پاکسـتان (نهادی که مسـئولیت بررسـی و هماهنگـی قوانیـن پاکسـتان بـا شـریعت اسلام را دارد)درآمـد و چندین سـال عضویت آنجـا را در کارنامـه خود داشـت. مرحـوم ترابـی در سـخنرانی های خـود بـه خاطـر اوضـاع پاکسـتان و جهـان، بـر اتحـاد مسـلمانان و وحـدت اسلامی بسـیار تأکیـد میکـرد و بـه همیـن سـبب حجت الاسلام و المسـلمین سـید سـاجدعلی نقـوی رئیـس حـزب شـیعی اسلامی تحریـک در تسـلیت نامه خـود مینویسـد: عقیـل ترابـی عمـر خـود را در راه اتحـاد و وحـدت سـپری کـرد.
رحلت
سـرانجام، مولانـا ترابـی پـس از عمـری تالش و مجاهـدت در راه ترویج مکتـب اهلبیت(ع) و تحمل یک دوره بیماری طولانی مدت، در روز پنجشـنبه ۲۳ آوریل ۲۰۰۹م مطابق با 27 ربیع الثانی ۱۴۳۰ هجـری قمـری در یکـی از بیمارسـتان های کراچـی در سـن ۷۵ سـالگی دار فانـی را وداع گفـت و بـه دیـار باقـی شـتافت. مراسـم تشـییع پیکـر ایشـان بعـد از نمـاز جمعـه در مسـجد جامـع شـاه نجـف کراچـی در میـان خیـل عظیـم ارادتمندانش و نیز با حضور شـخصیت های سیاسـی و مذهبی پاکسـتان برگزار شـد. پیکر وی در قبرسـتان وادی حسـین کراچی آرام گرفت. از ایشـان سـه پسـر و دو دختـر بـه یادگار مانده اسـت.