حاج مهدی عبدمهدی معروف به ابوزینب خالصی (۱۹۴۵-۲۰۰۷م) از رهبران برجسته جنبش مقاومت اسلامی در کشورهای عراق و لبنان بود که با توجه به نقش تأثیرگذاری که در ساختار امنیتی این جنبشها داشت، مجاهدان این دو کشور او را «استاد» و «شیخالمجاهدین» لقب دادهاند. ایشان چهرهای نامآشنا، در عرصه مبارزه و جهاد با اشغالگران آمریکایی و انگلیسی در عراق و نیز رژیم بعث شناخته میشد تا جایی که او به همراه رزمندگان تحت امرش حدود پنج هزار عملیات نظامی علیه این اشغالگران رقم زدند و به خاطر همین فعالیتها همواره تحت تعقیب امریکاییها قرار داشت و چندین سال درد و رنج زندان آنها را تحمل کرد.
ایشان از اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی اهلبیت(ع) بود که در سال ۱۹۴۵م در شهر الخالص استان دیاله عراق چشم به جهان گشود. او تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس اقتصاد ادامه داد.
فعالیت های فرهنگی
ابوزینب در کنار فعالیتهای جهادی، بهعنوان شخصیتی فرهنگی، فکری و دینی شناخته میشد و چندین کتاب و مقاله در راستای تقویت شخصیت معنوی مجاهدان تألیف کرده است که برخی از آ نها دستنامهی عملی مجاهدان عراقی بوده است. ابو زینب همچنین مدتی سردبیر مجله «نباء » بود.
فعالیتها در دوره ر ژیم بعث عراق
حاج مهدی در دهه شصت قرن چهاردهم قمری به حزب الدعوة الاسلامیة عراق پیوست، ردههای حزبی را پشت سر گذاشت و مسئولیت سازمان را به عهده گرفت. او دیداری با شهید آیتالله محمدباقر صدر نیز داشت که دستاورد آن یکپارچه شدن تلاشهای حزب و مرجعیت بود. ابوزینب کانال ارتباطی میان «لجنة اِقلیم العراق » و شهید صدر بود و در عین حال نماینده شهید صدر در میان مردم نیز بهشمار میآمد. وی نوارهای صوتیِ سخنرانیها و همچنین نامههای شهید صدر را در دوره زندان و اقامت اجباریِ پیش از شهادتش، به مردم میرساند. ایشان پس از اقدامات رژیم صدام در سال ۱۹۷۴م، که به زندانی و کشته شدن بسیاری از فعالان حزب و تعطیل شدن شبکههای فعال حزبی انجامید، تلاشهای بسیاری برای احیا و ایجاد اتحاد بین تشکیلات حزب الدعوة انجام داد.
ابوزینب همچنین به موضوع خرید اسلحه و کادرسازی برای مرحله مبارزه مسلحانه، با تکیه بر ظرفیت داخلی کشور، اهتمام داشت و پس از شکست فعالیت مسلحانه در داخل، نظارت بر مجموعههای جهادی را از مبدأ پادگان اهواز، که حزب الدعوة تأسیس کرده بود، بر عهده گرفت. بدین ترتیب، او حلقه اتصال میان پادگان و شبکههای داخل عراق و همچنین یکی ازاعضای ناظر کمیته عالی جهادی در پادگان شهید صدر بود. ایشان همچنین از پایهگذاران سپاه بدر نیز بهشمار میرود.
حاج مهدی به فعالیت نظامی بسنده نمیکرد؛ بلکه شبکههای حزب الدعوة را با روش امنیتی مبتکرانهای، از نو احیا کرد؛ بهگونهای که میان هر سازمان و فرماندهی آن، که در یکی از کشورهای همسایه مستقر بود، پیوندی پنهان و در سایه برقرار کرده بود. در همین راستا بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ابوزینب ارتباط امنیتی ویژهای با رهبران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و همچنین سران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران برقرار کرد.
ایشان با تکیه بر مهارتهای امنیتی خود، نقش مهمی در تأسیس دستگاه امنیتی مقاومت اسلامی در لبنان ایفا کرد و از سال ۱۹۸۵م تا زمان آزادسازی جنوب لبنان در سال ۲۰۰۰م با آنان همراه بود و با شهید حاج عماد مغنیه و شهید ابومهدی المهندس پیوند تنگاتنگی داشت.
همزمان با جنگ عراق و ایران، حوزه فعالیت شهید ابوزینب تا کردستان عراق توسعه یافت تا جایی که به تشکیل تیپ المصطفی در استان سلیمانیه ختم شد و پس از آن درانتفاضه شعبانیه نقشآفرین بود.
فعالیتها در دوره اشغال عراق توسط آمریکا
حاج مهدی پس از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳م به پایهگذاری جنبشهای مقاومت در این کشور همت گماشت. ابوزینب بهعنوان یکی از چهرههای شاخص نبرد با اشغا لگران آمریکایی و بریتانیایی حاضر در عراق شناخته میشد؛ که به اذعان خود آنها، مسئولیت نزدیک به پنج هزار عملیات نظامی ضد اشغالگران بر عهدهی او و نیروهایش بوده است.
در نگاه آمریکاییها مهدی عبدالمهدی الخالصی در عراق، چیزی شبیه به شهید عماد مغنیه در لبنان بوده است.
رحلت
ابو زینب عاقبت طی عملیات گسترد ه اطلاعاتی با حمله به دفتر فرهنگی «حرکة»، ربوده ودر اختیار آمریکاییها قرار گرفت. پس از سه سال، در اثر وخامت وضع جسمی، از زندان آزاد شد و برای درمان به ایران رفت؛ ولی اندکی بعد در ۲۴ ژانویه ۲۰۰۷م دار فانی را وداع گفت.
پیکرش پس از تشییع در استانهای بصره، ذیقار و سماوه، در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
المجمع العالمي لأهل البيت عليهم السلام، منظمة غير حكومية وعالمية شيعية تعنى بنشر معارف أهل البيت عليهم السلام وترسيخ الوحدة الإسلامية والعمل على اكتشاف وتنظيم أتباع العترة الطاهرة (ع) وتعليمهم ودعمهم.
أنشئت المنظمة علي يد نخبة من الشيعة ويشرف عليها الولي الفقيه والمرجعية الشيعية العليا.
قد قامت المنظمة منذ تأسيسها بدور إيجابي في المستوي العالمي في ترسيخ أسس الوحدة بين مختلف المذاهب الإسلامية.