حجت الاسلام و المسلمین سید ابن‌حسن نجفی
حجت الاسـلام و المسـلمین حـاج سـید ابـن حسـن نجفـی (۱۹۲۸-۲۰۱۴م) از علمـای شـیعه اهـل هندوسـتان و از اعضـای مجمـع عمومـی مجمـع جهانـی اهل‌بیت(ع) بود که سـالیان متمادی از عمر خوش را در کشـور پاکسـتان اقامت گزیـد و از آنجـا بـا قلم خویـش و بیان خویش مکتب اهل‌بیت(ع) را یاری نمود.
آن مرحوم میراث ماندگاری در قالب تألیف و ترجمه از خود به یادگار گذاشـت؛ از میـان آن‌هـا می‌تـوان بـه ترجمـه کتـاب ارزشـمند «اصـل الشـیعة و اصولهـا» اثـر علامـه کاشـف الغطاء بـه زبـان اردو اشـاره کـرد کـه انتشـار آن بـا اسـتقبال بی‌نظیر اردو‌زبانـان در کشـورهای هنـد و پاکسـتان بـه مکتـب اهل‌بیـت(ع) مواجه شـده است.
حجت الاسـلام نجفـی در سـال ۱۹۲۸م در شـهر لکهنـو هنـد چشـم بـه جهـان گشـود. ایشـان تحصیـلات ابتدائـی را در زادگاهـش فـرا گرفت سـپس بـرای ادامه تحصیل به کشـور عراق مهاجرت کرد و در جوار مضجع شـریف و نورانی حضرت امیرالمؤمنیـن علـی(ع) در نجـف اشـرف، رحـل اقامـت افکند.
در محضر علمای نجف
ایشـان در نجـف اشـرف نـزد بـزرگان و مشـاهیر حـوزه علمیـه ایـن شـهر همچـون آیـات عظـام میـرزا محمدحسـین نائینـی، ضیاءالدیـن عراقـی، سـید زین الحسـن اصفهانـی و محمدحسـین آل کاشـف الغطا زانـوی ادب زد و از محضرشـان بهـره کافـی و وافـی بـرد و تحصیلات خـود را تـا مقطع خـارج فقـه و اصـول ادامـه داد و پـس از دوازده سـال تحصیـل در نجـف بـه زادگاهـش برگشـت.
ابـن حسـن در نجـف اشـرف علاوه بـر فراگیـری علوم دینـی، در ادبیات عـرب و زبان فارسـی نیز مهـارت پیـدا کـرد؛ ازاین‌رو پـس از بازگشـت بـه هنـد به خاطر تخصـص در ادبیـات عربـی و فارسـی در اداره آموزش‌وپرورش حیدرآبـاد دکـن - هنـد مشـغول بـه کار شـد. ایشـان پس از اسـتقرار در هندوسـتان در ادبیـات اردو و انگلیسـی نیـز مهـارت کسـب نمود
مهاجرت به پاکستان
پس از استقلال پاکسـتان از هندوسـتان در سـال ۱۹۵۳م به پاکستان مهاجرت کرد و در لاهور اقامـت گزیـد. در ایـن مـدت، بـا مجلـه هفتگی «رضـا کار« همـکاری می‌کرد و بـرای آن صدها مقاله نوشـت. پـس از پنـج سـال سـکونت در شـهر لاهـور بـه کراچـی بزرگ‌ترین شـهر پاکسـتان رفـت و در آنجـا اقامـت گزیـد و در مؤسسه‌ای بهنـام »یـادگار مرتضوی کراچی« مشـغول به کار شـد.
حجت‌الاسلام نجفـی همچنیـن مدتـی بـا بخـش نشـریات برون‌مرزی حکومـت پاکسـتان نیـز همـکاری می‌کرد و پـس از تـرک خدمـت، جـذب مرکـز اسلامی خراسـان کراچـی شـد و مدیریـت آنجـا را بـر عهـده گرفت. مرحـوم نجفـی عضـو مجمـع عمومـی مجمع جهانـی اهل‌بیت(ع) بـود و در میان علما و قشـر تحصیل‌کرده جایـگاه والایـی داشـت. ایشـان بـرای ترویـج معـارف اهل‌بیت(ع) کارهای بسـیاری انجـام داد و در همیـن راسـتا بـرای تبلیـغ بـه کشـورهای مختلفی همچون چین، انگلسـتان، آمریکا و کانـادا سـفر کـرد. همچنیـن در شـهر مسـقط پایتخـت عمـان نیز فعالیت تبلیغی داشـته اسـت.
آثار و تألیفات
سـید ابن حسـن نجفی آثار زیادی از خود به‌جای گذاشـت که مشـتمل بر تألیف و ترجمه بوده اسـت. از مهم‌ترین آن‌ها ترجمـه کتـاب «اصـل الشـیعه و اصولهـا» اثر آیت‌الله شـیخ محمدحسـین کاشـفالغطاء به زبان اردو اسـت که بارها در پاکسـتان و هند به چاپ رسـیده اسـت.
مرحـوم نجفـی علاوه بـر ترجمـه کتاب‌های عالمـان شـیعه بـه زبـان اردو، خـود نیـز درزمینهٔ اصـول فقـه، تفسـیر قـرآن، حدیـث و فقـه هم کتاب‌هایی به زبـان اردو تألیف کرده اسـت که غدیر خـم، خطبـه غدیـر، تقلیـد و اجتهـاد، خطبه‌های حضرت زهـرا(س)؛ اصول الشـیعه، اصول تربیت و مسـئله خمـس از مهم‌ترین عناویـن آثـار وی به زبان اردو هسـتند که برخی از آن‌ها به زبان انگلیسـی نیـز ترجمـه و چاپ‌شده اسـت.
همچنیـن ایشـان مقالاتی را نیـز ترجمـه یـا تألیـف نمـوده کـه در نشریه‌های فارسی‌زبان چاپ‌شده اسـت. «ارتقای فن مرثیه‌سرایی در شبه‌قاره»، «موفقیت‌های رژیم جدید» و «مراسـم یادبود سیدالشهدا علیه‌السلام در پاکسـتان» از عناوین مقالات ایشـان بشـمار می‌آیند.
ایشـان در دانشـگاه کراچی به‌عنوان اسـتاد راهنمای دانشـجویان مقطع دکتری خدمت می‌کرد. بااینکه در روزهای پایانی عمرش به علت کهولت سـن و بیماری، توان جسمی‌اش ضعیف شـده بـود امـا هرگـز دسـت از فعالیت‌های علمـی خود برنداشـت و همچنان با ویلچـر فعالیت‌های خود را انجـام می‌داد. ازاین‌رو در سـال ۱۹۸۰م دولـت پاکسـتان به‌پاس خدمات آموزشـی، تحقیقی و دینی وی، نشـان سـتاره برتری را به ایشـان تقدیم کرد.
حجت‌الاسلام نجفـی سـرانجام پـس از عمـری مجاهـدت علمـی در تاریـخ ۸ اکتبـر ۲۰۱۴م (۱۶مهـر ۱۳۹۳ش) دعـوت حـق را لبیـک گفـت و بـه دیـار باقی شـتافت.
حجت الاسـلام و المسـلمین حـاج سـید ابـن حسـن نجفـی (۱۹۲۸-۲۰۱۴م) از علمـای شـیعه اهـل هندوسـتان و از اعضـای مجمـع عمومـی مجمـع جهانـی اهل‌بیت(ع) بود که سـالیان متمادی از عمر خوش را در کشـور پاکسـتان اقامت گزیـد و از آنجـا بـا قلم خویـش و بیان خویش مکتب اهل‌بیت(ع) را یاری نمود.
آن مرحوم میراث ماندگاری در قالب تألیف و ترجمه از خود به یادگار گذاشـت؛ از میـان آن‌هـا می‌تـوان بـه ترجمـه کتـاب ارزشـمند «اصـل الشـیعة و اصولهـا» اثـر علامـه کاشـف الغطاء بـه زبـان اردو اشـاره کـرد کـه انتشـار آن بـا اسـتقبال بی‌نظیر اردو‌زبانـان در کشـورهای هنـد و پاکسـتان بـه مکتـب اهل‌بیـت(ع) مواجه شـده است.
حجت الاسـلام نجفـی در سـال ۱۹۲۸م در شـهر لکهنـو هنـد چشـم بـه جهـان گشـود. ایشـان تحصیـلات ابتدائـی را در زادگاهـش فـرا گرفت سـپس بـرای ادامه تحصیل به کشـور عراق مهاجرت کرد و در جوار مضجع شـریف و نورانی حضرت امیرالمؤمنیـن علـی(ع) در نجـف اشـرف، رحـل اقامـت افکند.
در محضر علمای نجف
ایشـان در نجـف اشـرف نـزد بـزرگان و مشـاهیر حـوزه علمیـه ایـن شـهر همچـون آیـات عظـام میـرزا محمدحسـین نائینـی، ضیاءالدیـن عراقـی، سـید زین الحسـن اصفهانـی و محمدحسـین آل کاشـف الغطا زانـوی ادب زد و از محضرشـان بهـره کافـی و وافـی بـرد و تحصیلات خـود را تـا مقطع خـارج فقـه و اصـول ادامـه داد و پـس از دوازده سـال تحصیـل در نجـف بـه زادگاهـش برگشـت.
ابـن حسـن در نجـف اشـرف علاوه بـر فراگیـری علوم دینـی، در ادبیات عـرب و زبان فارسـی نیز مهـارت پیـدا کـرد؛ ازاین‌رو پـس از بازگشـت بـه هنـد به خاطر تخصـص در ادبیـات عربـی و فارسـی در اداره آموزش‌وپرورش حیدرآبـاد دکـن - هنـد مشـغول بـه کار شـد. ایشـان پس از اسـتقرار در هندوسـتان در ادبیـات اردو و انگلیسـی نیـز مهـارت کسـب نمود
مهاجرت به پاکستان
پس از استقلال پاکسـتان از هندوسـتان در سـال ۱۹۵۳م به پاکستان مهاجرت کرد و در لاهور اقامـت گزیـد. در ایـن مـدت، بـا مجلـه هفتگی «رضـا کار« همـکاری می‌کرد و بـرای آن صدها مقاله نوشـت. پـس از پنـج سـال سـکونت در شـهر لاهـور بـه کراچـی بزرگ‌ترین شـهر پاکسـتان رفـت و در آنجـا اقامـت گزیـد و در مؤسسه‌ای بهنـام »یـادگار مرتضوی کراچی« مشـغول به کار شـد.
حجت‌الاسلام نجفـی همچنیـن مدتـی بـا بخـش نشـریات برون‌مرزی حکومـت پاکسـتان نیـز همـکاری می‌کرد و پـس از تـرک خدمـت، جـذب مرکـز اسلامی خراسـان کراچـی شـد و مدیریـت آنجـا را بـر عهـده گرفت. مرحـوم نجفـی عضـو مجمـع عمومـی مجمع جهانـی اهل‌بیت(ع) بـود و در میان علما و قشـر تحصیل‌کرده جایـگاه والایـی داشـت. ایشـان بـرای ترویـج معـارف اهل‌بیت(ع) کارهای بسـیاری انجـام داد و در همیـن راسـتا بـرای تبلیـغ بـه کشـورهای مختلفی همچون چین، انگلسـتان، آمریکا و کانـادا سـفر کـرد. همچنیـن در شـهر مسـقط پایتخـت عمـان نیز فعالیت تبلیغی داشـته اسـت.
آثار و تألیفات
سـید ابن حسـن نجفی آثار زیادی از خود به‌جای گذاشـت که مشـتمل بر تألیف و ترجمه بوده اسـت. از مهم‌ترین آن‌ها ترجمـه کتـاب «اصـل الشـیعه و اصولهـا» اثر آیت‌الله شـیخ محمدحسـین کاشـفالغطاء به زبان اردو اسـت که بارها در پاکسـتان و هند به چاپ رسـیده اسـت.
مرحـوم نجفـی علاوه بـر ترجمـه کتاب‌های عالمـان شـیعه بـه زبـان اردو، خـود نیـز درزمینهٔ اصـول فقـه، تفسـیر قـرآن، حدیـث و فقـه هم کتاب‌هایی به زبـان اردو تألیف کرده اسـت که غدیر خـم، خطبـه غدیـر، تقلیـد و اجتهـاد، خطبه‌های حضرت زهـرا(س)؛ اصول الشـیعه، اصول تربیت و مسـئله خمـس از مهم‌ترین عناویـن آثـار وی به زبان اردو هسـتند که برخی از آن‌ها به زبان انگلیسـی نیـز ترجمـه و چاپ‌شده اسـت.
همچنیـن ایشـان مقالاتی را نیـز ترجمـه یـا تألیـف نمـوده کـه در نشریه‌های فارسی‌زبان چاپ‌شده اسـت. «ارتقای فن مرثیه‌سرایی در شبه‌قاره»، «موفقیت‌های رژیم جدید» و «مراسـم یادبود سیدالشهدا علیه‌السلام در پاکسـتان» از عناوین مقالات ایشـان بشـمار می‌آیند.
ایشـان در دانشـگاه کراچی به‌عنوان اسـتاد راهنمای دانشـجویان مقطع دکتری خدمت می‌کرد. بااینکه در روزهای پایانی عمرش به علت کهولت سـن و بیماری، توان جسمی‌اش ضعیف شـده بـود امـا هرگـز دسـت از فعالیت‌های علمـی خود برنداشـت و همچنان با ویلچـر فعالیت‌های خود را انجـام می‌داد. ازاین‌رو در سـال ۱۹۸۰م دولـت پاکسـتان به‌پاس خدمات آموزشـی، تحقیقی و دینی وی، نشـان سـتاره برتری را به ایشـان تقدیم کرد.
حجت‌الاسلام نجفـی سـرانجام پـس از عمـری مجاهـدت علمـی در تاریـخ ۸ اکتبـر ۲۰۱۴م (۱۶مهـر ۱۳۹۳ش) دعـوت حـق را لبیـک گفـت و بـه دیـار باقی شـتافت.