حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدجعفر رضوی
حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدجعفر رضوی (۱۳۵۰-۱۴۳۱ق) از عالمان برجسته شیعه در هند بود که عمر خویش را در راه خدمت به پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) سپری کرد و در آن دیار خدمات برجسته‌ای و ماندگاری از خود به یادگار گذاشت. ایشان در زمان تولیتش بر مدرسه علمیه سلطان‌المدارس، شاگردان بسیاری را پرورش داد که هر کدام از آنها در هندوستان و دیگر کشورها، عَلَم اسلام و تشیع را برافتراشتند و منشأ خدمات فراوانی شدند.
مرحوم رضوی در ۱۶ صفر ۱۳۵۰ق برابر با ۷ ژوئیه سال ۱۹۳۱م در خانواده‌ای علمی و مذهبی در شهر لکهنو، مرکز شیعیان هند، چشم به جهان گشود. پدرش فقیه اعظم سید محمدحسین و پدربزرگش سید ابوالحسن (متوفی ۱۳۱۳ق) از عالمان برجسته هند محسوب می‌شدند.
حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدجعفر رضوی (۱۳۵۰-۱۴۳۱ق) از عالمان برجسته شیعه در هند بود که عمر خویش را در راه خدمت به پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) سپری کرد و در آن دیار خدمات برجسته‌ای و ماندگاری از خود به یادگار گذاشت. ایشان در زمان تولیتش بر مدرسه علمیه سلطان‌المدارس، شاگردان بسیاری را پرورش داد که هر کدام از آنها در هندوستان و دیگر کشورها، عَلَم اسلام و تشیع را برافتراشتند و منشأ خدمات فراوانی شدند.
مرحوم رضوی در ۱۶ صفر ۱۳۵۰ق برابر با ۷ ژوئیه سال ۱۹۳۱م در خانواده‌ای علمی و مذهبی در شهر لکهنو، مرکز شیعیان هند، چشم به جهان گشود. پدرش فقیه اعظم سید محمدحسین و پدربزرگش سید ابوالحسن (متوفی ۱۳۱۳ق) از عالمان برجسته هند محسوب می‌شدند.